Donderdag 30 april, afspraak aan het ‘Huis van de sport’ in Gent. Kwestie van de term sport op de eerste plaats te zetten. Allen op tijd om te vertrekken met de wagen van Karl, plaats zat voor het vele materiaal. Na een goed 7 uur tuffen zijn we na middernacht op de kamping van Ornans. Nog een laatste borrel om ons warm te houden deze nacht. Wat nodig bleek te zijn, voor de meeste onder ons is het bibberen. De sterrenhemel maakte plaats voor helder blauwe lucht. Tijd om extra zuurstof op te nemen door een stukje te gaan lopen. Een rustig baantje en een stukje bos deden ons longen vullen. Het ontbijt is voor rond de middag. Bij gebrek aan brood, bij de lokale bakker, kiezen we maar voor een stevig maal in het lokaal café. Daarna trekken we ons botten aan om met helm en lamp onder de grond te trekken. Het nat zuiderkruis trekken we op tot onder de oksel. Na 3 uur zoeken we terug het daglicht op, de roep van het aperitief brengt ons terug naar de camping. Door het lekkere ontbijt (brunch) keren we terug naar de gekende stek. Het word stilaan ons stamcafé. We duiken iets vroeger onder de veren. Zaterdag 2 mei: het vertikaal gebeuren. Na de lekkere eitjes gebakken door Arne verplaatsen we ons naar Nans-sous-Sainte-Anne. Daar huren we ons een speciaal setje om ons te beveiligen op de Via Ferrata aldaar. We starten direct op het rode parcour, voor gevorderden dus. Geen erg, iedereen volgt. Geen tijd om aan de hoogte te denken. Het prachtige weer laat ons toe van de mooie vergezichten te kunnen profiteren. De middaglunch houden we op de camping. We veranderen van uniform en zakken af naar vuilefrans. Een klein uurtje stappen brengt ons bovenaan cascade de Syratu. Daar worden de balletjes strak ingebonden om zeker niet uit het pak te rollen bij de verticale drop van 50m, met het water mee. Ik zie een paar onzekere gezichten maar iedereen zet de stap naar de diepte. Het ijs is gebroken, hoogtevrees kennen we niet meer. De volgende watervallen zijn maar spielerei. De Mont Blanc komt een stap dichterbij. Iedereen is tevreden over zichzelf, het zelfvertrouwen staat hoog. We bezegelen deze gedachte in onze staminé. Zondag zijn we danig ontstrest en keren we huiswaars. De volgend stap is er een van 4810m.
